Dowód na to, że wszystko płynie... Przed rokiem utworzyłam (nieopublikowany) artykuł "Agnostyk na pokładzie", a dzisiaj nie wiem, jak się do tego bycia agnostykiem odnieść. Szczerze. I oczywiście, że wśród znajomych mało kto pyta mnie wprost czy wierzę, ale nie wprost są ciekawi. Ludzie chcą wiedzieć, jak to jest mówić swoim głosem mieszkając w małomiasteczkowym miasteczku. Natomiast jako młoda adeptka psychologii cieszę się, że trafiłam w takie środowisko i cieszę się, że nastąpiło to teraz, kiedy bardziej zżera mnie ciekawość drugiego, niż jego opinia na mój temat. Bywając na zajęciach nie unikam odpowiedzi o to, kim jestem, co sądzę i dlaczego tak, a nie inaczej. A przecież dopiero co się poznajemy. Według mojej definicji dobry psycholog powinien być otwarty na człowieka. I tak do niego podchodzić. Zatem środowisko przyszłych psychologów odbieram jako w pełni dla siebie bezpieczne. :)
To, co najlepsze nie może pozostawać w ukryciu. Czas podzielić się setkami kilometrów, które przejechaliśmy podczas naszej pierwszej wyprawy rowerowej. Taki wyjazd zawsze budzi wiele emocji, tym bardziej, kiedy nie ma się bladego pojęcia na temat tego, co się robi. Ale było super! Zakochaliśmy się w Podlasiu. W drzemiących miasteczkach i wioskach. W rozległych łąkach i pastwiskach. W lasach. Jeziorach, rzekach. W ptactwie i krowach. Jakbyśmy cofnęli się do czasów dzieciństwa... Trochę też poznaliśmy Mazury i Suwalszczyznę. Już teraz mogę powiedzieć, wrócimy tam! Z namiotem, fajerką i kubkami na poranną kawę. Z inną uważnością. I spakujemy aparat, zamiast sukienek...
Nie uraczę Was opowieścią o nagłym wyrzucie pary do startowania w zawodach tylko z powodu otrzymania pucharu. Ale cieszę się bardzo! Jest to miłe zwieńczenie biegu. Gdybym została do końca koronacji, stałabym po raz pierwszy na podium. Gdybym wiedziała, że byłam po prostu trzecia, a nie tylko w swojej kategorii. Zamiast tego przy dużym zainteresowaniu kota i syna rzuciłam się wczoraj do pudła, ciekawam dostarczonej przesyłki. A tam III miejsce Open, i puchar oraz praca młodego utalentowanego człowieka Łukasza Gawła wykonana w pracowni plastycznej PMDK w Lubartowie. Poczułam się. :)
Lean management w tłumaczeniu bieznesowym odchudzone zarządzanie. Filozofia Lean ma źródło w motoryzacji, w której mówiąc krótko, dąży się do uzyskania oczekiwanej jakości, przy maksymalnej oszczędności sił i środków. Mówią, że wyszło od Japończyków, to oni są światowym guru jakości i niskokosztowej produkcji. Ale, co ciekawe, prekursor tego - Taichii Ohno przyznał, że wiedzę pozyskał od Amerykanów, czytając samego Henry'ego Forda. W praktyce okazuje się, że Lean management to nie tylko mądre i pomocne podejście do prowadzenia biznesu, to też sposób na uproszczenie swojej codzienności. Dziś idea minimalizmu z buta wkracza na salony - i choć przeciwnicy krytykują minimalizm nazywając go wymówką dla nieudaczników - tak, nie tylko ja wiem, że ostatecznie chodzi o zdrowy rozsądek, porządek, otwartą komunikację, odpowiedzialność. Myślenie, które najkrótszą drogą prowadzi do rozpoznania swojej definicji wartości.
Przekonałam się na własnej skórze, że zmianę nawyków warto zaczęć od siebie. Dlatego wezmę udział w wyzwaniu, że w 2020 nawet jeśli zajrzę do sklepów z ciuchami, to i tak zadziałają specjalnie na ten czas wyostrzone mechanizmy samokontroli i wyparcia i mimo wszystko nie pozwolą mi na fiksację pod tytułem "O jakie to piękne! Muszę mieć, albo umrę!" Żeby uściślić, jest to wyzwanie klimatyczne i za wszelką cenę postaram się mu sprostać. A za zaoszczędzoną kasę udam się w podróż! O, Matko! Bo jakkolwiek bardzo mi się ta wizja podoba, to jednak - żegnajcie moje nie-kupione jeszcze sukienki...